اپیدمیولوژی و درمان آکنه: درک تأثیر جهانی و راه حل های مؤثر

اپیدمیولوژی آکنه

آکنه یکی از شایع ترین شرایط پوستی در سراسر جهان است که حدود 9.4 ٪ از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد و آن را به هشتمین بیماری شایع در سطح جهان تبدیل می کند. در کشورهایی مانند چین ، شیوع آن می تواند به طرز چشمگیری ، از 8.1 ٪ تا 85.1 ٪ باشد. این تنوع گسترده نشان می دهد که آکنه بر اساس چندین عامل می تواند بر افراد متفاوت تأثیر بگذارد. علاوه بر این ، 3 ٪ تا 7 ٪ از مبتلایان به آکنه ممکن است جای زخم ایجاد کنند و تأثیر طولانی مدت آن را برجسته می کنند. در حالی که در درجه اول نوجوانان را تحت تأثیر قرار می دهد ، و حداکثر 100 ٪ آنها آن را تجربه می کنند ، آکنه می تواند به بزرگسالی بویژه در زنان ادامه یابد. جالب اینجاست که حدود 42 ٪ از زنان باردار در دوران بارداری دچار آکنه می شوند و 60 ٪ از این موارد در این مدت بدتر می شوند.

پاتوژنز آکنه

آکنه یک بیماری التهابی مزمن پوست است که توسط چندین عامل ایجاد می شود. علت اصلی تولید بیش از حد سبوم (روغن پوستی) است ، که اغلب به دلیل آندروژن ها (هورمونهای مرد) است که غدد چربی را تحریک می کند. در کنار این ، گردش مالی غیر طبیعی سلول های پوستی و منافذ مسدود شده ، یک زمین پرورش برای Propionibacterium Acnes (P. acnes) ایجاد می کند ، باکتری هایی که به التهاب و آکنه کمک می کند. میکروبیوم پوستی مختل شده و پاسخ های ایمنی نیز نقش مهمی در رشد آکنه دارند.

انواع آکنه

آکنه می تواند از نظر شدت متفاوت باشد ، از خفیف تا شدید ، و روش درمانی به میزان شرایط بستگی دارد. در خفیف ترین شکل (درجه 1) ، آکنه با کمدون هایی که سرسچه ها و سرهای سفید هستند ، ارائه می دهد. در موارد متوسط ​​(درجه 2) ، کمدون ها با پاپول های التهابی ، که قرمز رنگ هستند و دارای برجستگی های متورم بر روی پوست هستند ، همراه هستند. اشکال شدیدتر (درجه 3) شامل کمدون ها ، پاپول ها و قلابها است که ضایعات پر از PUS هستند. در شدیدترین موارد (درجه 4) ، آکنه می تواند شامل کمدون ها ، پاپول ها ، کاسه ها ، کیست ها باشد و ممکن است منجر به زخم شود.

تشخیص آکنه به طور معمول از طریق معاینه بالینی انجام می شود ، با وجود کمدون های باز و بسته ، پاپول ها ، قنابها و کیست ها شاخص های اصلی هستند. در موارد شدیدتر ، آکنه می تواند منجر به زخم و زخم شود. تمایز آکنه از سایر شرایط پوستی مانند روزاسه ، درماتیت سبورئیک یا عفونتهای باکتریایی که ممکن است علائم مشابهی داشته باشند اما نیاز به درمان های مختلفی دارند ، بسیار مهم است.

درمان آکنه

درمان آکنه شامل مداخلات پزشکی و تنظیم مراقبت از پوست است. بسته به شدت ، گزینه ها شامل معالجه موضعی ، داروهای خوراکی ، فیزیوتراپی و بعضی اوقات داروهای سنتی است.

درمان های موضعی برای آکنه شامل گزینه های مختلفی است که می تواند به کاهش التهاب و مدیریت وضعیت کمک کند. رتینوئیدها ، که مشتقات ویتامین A هستند ، در کاهش التهاب و جلوگیری از منافذ مسدود شده مؤثر هستند. بنزوئیل پراکسید یکی دیگر از روشهای متداول است که باکتری های ایجاد کننده آکنه را از بین می برد و به کاهش التهاب کمک می کند. آنتی بیوتیک ها ، موضعی یا خوراکی ، مانند کلیندامایسین یا تتراسایکلین ، اغلب برای کاهش رشد باکتریها استفاده می شوند. اسید آزلائیک برای کاهش زخم های سوزش و روشنایی مفید است ، در حالی که اسید سالیسیلیک ، یک اسید بتا هیدروکسی ، به منافذ غیرقابل انکار و کاهش التهاب کمک می کند.

برای آکنه متوسط ​​تا شدید ، درمان های خوراکی اغلب توصیه می شود. آنتی بیوتیک های خوراکی مانند داکسی سایکلین و مینوسیکلین برای کنترل رشد و التهاب باکتریها استفاده می شود. برای موارد شدیدتر ، ممکن است رتینوئیدهای خوراکی مانند ایزوترتینوئین تجویز شوند که به کاهش تولید سبوم و جلوگیری از ضایعات جدید آکنه کمک می کند. درمان هورمونی همچنین می تواند به ویژه برای خانمها ، با قرص های ضد بارداری یا ضد آندروژن ها مانند اسپیرونولاکتون به تنظیم هورمون ها و کاهش علائم آکنه کمک کند.

علاوه بر دارو ، فیزیوتراپی نیز گزینه مناسبی برای کسانی است که درمان های غیر دارویی را ترجیح می دهند. درمان فوتودینامیک (PDT) از طول موج خاصی از نور برای هدف قرار دادن باکتری های آکنه ایجاد می کند و به کاهش ضایعات کمک می کند. پوست های شیمیایی از اسیدها برای لایه برداری از پوست استفاده می کنند ، که می تواند منافذ گرفتگی را پاک کرده و ظاهر کلی پوست را بهبود ببخشد.مجموعه درمان آکنه-کنترل روغن ZQ-IIهمچنین می تواند با مزوتراپی ترکیب شود تا بهتر این بیماری را درمان کند. درمان لیزر ، مانند نور پالس شدید (IPL) و لیزر کسری ، همچنین می تواند زخم های آکنه را کاهش داده و بافت پوست را بهبود بخشد و راهی برای درمان آکنه های فعال و عواقب آن فراهم کند.

پوست برای پوست مستعد آکنه

در کنار درمان های پزشکی ، اتخاذ روال مناسب برای مراقبت از پوست برای مدیریت آکنه ضروری است:

پاکسازی ملایم:برای از بین بردن روغن و ناخالصی ها بدون خشک شدن بیش از حد ، دو بار در روز از یک پاک کننده ملایم استفاده کنید.

لایه برداری:به طور مرتب با محصولاتی مانند لایه برداری کنیدماسک کنترل روغن سالیسیلیک ZQ-IIبرای جلوگیری از منافذ گرفتگی.

هیدراتاسیون:از مرطوب کننده های غیر کامدوژنیک مانند استفاده کنیدژل ترمیم سد پوست ZQ-IIبرای نگه داشتن پوست بدون ایجاد شکستگی.

محافظت از خورشید:ضد آفتاب برای جلوگیری از زخم و آسیب بیشتر پوست از اشعه ماوراء بنفش بسیار حیاتی است.کرم ضد آفتاب ZQ-IIبا یک طیف گسترده قدرتمند UVA/UVB SPF50 +++ پوشش گزینه ای ایده آل است.

آکنه یک بیماری چند عاملی پوست است که می تواند با ترکیب مناسب درمان های پزشکی ، فیزیوتراپی و روال مراقبت از پوست به طور مؤثر مدیریت شود. با مراقبت مناسب و مداخله به موقع ، بیماران می توانند پیشرفت های قابل توجهی در پوست و عزت نفس خود داشته باشند.